συγκριτικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	συγκριτικός	η	συγκριτική	το	συγκριτικό
γενική	του	συγκριτικού	της	συγκριτικής	του	συγκριτικού
αιτιατική	τον	συγκριτικό	τη	συγκριτική	το	συγκριτικό
κλητική		συγκριτικέ		συγκριτική		συγκριτικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	συγκριτικοί	οι	συγκριτικές	τα	συγκριτικά
γενική	των	συγκριτικών	των	συγκριτικών	των	συγκριτικών
αιτιατική	τους	συγκριτικούς	τις	συγκριτικές	τα	συγκριτικά
κλητική		συγκριτικοί		συγκριτικές		συγκριτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

συγκριτικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συγκριτικός )αρχαία σημασία: συνδυαστικός) & σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική comparative

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋ.ɡɾi.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐γκρι‐τι‐κός

παλιότερος συλλαβισμός : συγ‐κρι‐τι‐κός

ομόηχο: συγκρητικός

Επίθετο

συγκριτικός, -ή, -ό

1. που συγκρίνει ή χρησιμοποιεί ως μέθοδο τη σύγκριση

   ⮡  συγκριτική μελέτη

   ⮡  συγκριτική γλωσσολογία

2. που προσφέρεται προς σύγκριση

   ⮡  συγκριτικά στοιχεία

   ⮡  συγκριτικό πλεονέκτημα

3. (γραμματική) βαθμός σύγκρισης παραθετικών των επιθέτων και επιρρημάτων

   ⮡  Το «χειρότερος» είναι μονολεκτικός συγκριτικός βαθμός του επιθέτου «κακός».

   → δείτε και τον όρο υπερθετικός

Συγγενικά

• σύγκριση
• συγκρίσιμος
• συγκριτικά

→ και δείτε τις λέξεις συγκρίνω και κρίνω

Μεταφράσεις

    συγκριτικός

αγγλικά : comparative (en), relative (en) γαλλικά : comparatif (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	συγκρῐτικο-
ονομαστική	ὁ	συγκριτικός	ἡ	συγκριτική	τὸ	συγκριτικόν
γενική	τοῦ	συγκριτικοῦ	τῆς	συγκριτικῆς	τοῦ	συγκριτικοῦ
δοτική	τῷ	συγκριτικῷ	τῇ	συγκριτικῇ	τῷ	συγκριτικῷ
αιτιατική	τὸν	συγκριτικόν	τὴν	συγκριτικήν	τὸ	συγκριτικόν
κλητική ὦ!		συγκριτικέ		συγκριτική		συγκριτικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	συγκριτικοί	αἱ	συγκριτικαί	τὰ	συγκριτικᾰ́
γενική	τῶν	συγκριτικῶν	τῶν	συγκριτικῶν	τῶν	συγκριτικῶν
δοτική	τοῖς	συγκριτικοῖς	ταῖς	συγκριτικαῖς	τοῖς	συγκριτικοῖς
αιτιατική	τοὺς	συγκριτικούς	τὰς	συγκριτικᾱ́ς	τὰ	συγκριτικᾰ́
κλητική ὦ!		συγκριτικοί		συγκριτικαί		συγκριτικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συγκριτικώ	τὼ	συγκριτικᾱ́	τὼ	συγκριτικώ
γεν-δοτ	τοῖν	συγκριτικοῖν	τοῖν	συγκριτικαῖν	τοῖν	συγκριτικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

συγκριτικός < συγκρί(νω) + -τικός

Επίθετο

συγκριτικός, -ή, -όν

1. συνδυαστικός
2. (ελληνιστική σημασία)
   1. συγκριτικός, που συγκρίνει
   2. (γραμματική) o συγκριτικός βαθμός σύγκρισης

      ουσιαστικοποιημένο: εννοείται η λέξη ὄνομα (δηλαδή, όνομα επίθετο)
      ⮡  τὰ συγκριτικά ( ὀνόματα)

Παράγωγα

• συγκριτικῶς (ελληνιστική κοινή) επίρρημα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συγκρίνω και κρίνω

Πηγές

• συγκριτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.