τρυγών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τρῡγων-, τρῡγον-
ονομαστική	ἡ	τρυγών	αἱ	τρυγόνες
γενική	τῆς	τρυγόνος	τῶν	τρυγόνων
δοτική	τῇ	τρυγόνῐ	ταῖς	τρυγόσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τρυγόνᾰ	τὰς	τρυγόνᾰς
κλητική ὦ!		τρυγών		τρυγόνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τρυγόνε
γεν-δοτ	τοῖν		τρυγόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρυγών < τρύζω < *τρυγ–ʝω, τρυγ- + -ών

Ουσιαστικό

τρυγών, -όνος θηλυκό

1. (πτηνό) τρυγόνι
2. (ιχθυολογία) σαλάχι

Συγγενικά

• τρυγονάω
• τρυγόνιον
• τρυγόνιος

Δε σχετίζονται: Λαιστρυγών, Λαιστρυγόνες

Πηγές

• τρυγών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τρυγών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.