επίλογος
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | ο | επίλογος | οι | επίλογοι |
γενική | του | επίλογου & επιλόγου |
των | επίλογων & επιλόγων |
αιτιατική | τον | επίλογο | τους | επίλογους & επιλόγους |
κλητική | επίλογε | επίλογοι | ||
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι. | ||||
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- επίλογος < αρχαία ελληνική ἐπίλογος
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /eˈpi.lo.ɣos/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
επίλογος αρσενικό
το τέλος ή αλλιώς η κατακλείδα π.χ. σε μια ιστορία ή σε μια γραπτή έκθεση