προσόρμιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσόρμιση	οι	προσορμίσεις
γενική	της	προσόρμισης*	των	προσορμίσεων
αιτιατική	την	προσόρμιση	τις	προσορμίσεις
κλητική		προσόρμιση		προσορμίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσορμίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσόρμιση < αρχαία ελληνική προσόρμισις < προσορμίζω < πρός + ὅρμος

Ουσιαστικό

προσόρμιση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προσορμίζω / προσορμίζομαι

Μεταφράσεις

    προσόρμιση