πρόρρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόρρηση	οι	προρρήσεις
γενική	της	πρόρρησης*	των	προρρήσεων
αιτιατική	την	πρόρρηση	τις	προρρήσεις
κλητική		πρόρρηση		προρρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προρρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόρρηση < αρχαία ελληνική πρόρρησις < προ- + ῥῆσις < ἐρῶ / εἴρω

Ουσιαστικό

πρόρρηση θηλυκό

• (λόγιο) κάτι που λέγεται πριν συμβεί· η προφητεία

Μεταφράσεις

    πρόρρηση