σκίμπους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σκίμπους	οι	σκίμποδες
γενική	του	σκίμποδος	των	σκιμπόδων
αιτιατική	τον	σκίμποδα	τους	σκίμποδες
κλητική		σκίμπους		σκίμποδες
Κατηγορία όπως «βραδύπους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκίμπους < αρχαία ελληνική σκίμπους

Ουσιαστικό

σκίμπους αρσενικό

• (αρχαιολογία) αρχαίο σκαμνί

Συγγενικά

• λατινικά: scamnum
  • νέα ελληνική: σκαμνί
• λατινικά: scabellum
  • γαλλικά: escabeau
    • νέα ελληνική: σκαμπό

Μεταφράσεις

    σκίμπους

→ δείτε τη λέξη σκαμνί

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	σκίμπους	οἱ	σκίμποδες
γενική	τοῦ	σκίμποδος	τῶν	σκιμπόδων
δοτική	τῷ	σκίμποδῐ	τοῖς	σκίμποσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	σκίμποδᾰ	τοὺς	σκίμποδᾰς
κλητική ὦ!		σκίμπους		σκίμποδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκίμποδε
γεν-δοτ	τοῖν		σκιμπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πρόπους' όπως «πρόπους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκίμπους < σκίμπτομαι + πούς (ή < σκιμβός + πούς)

Ουσιαστικό

σκίμπους αρσενικό

1. (έπιπλο) είδος κρεβατιού, ψάθα, κλίνη

   ※  2ος αιώνας κε ⌘ Φρύνιχος ο Αράβιος, Ἐκλογὴ ἀττικῶν ῥημάτων καὶ ὀνομάτων, 41

   Σκίμπους λέγε, ἀλλὰ μὴ κράββατος· μιαρὸν γάρ.

2. είδος φορείου για τη μεταφορά αναπήρων ή γενικότερα ασθενών

Πηγές

• σκίμπους - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκίμπους - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.