Βηθλεεμίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Βηθλεεμίτης	οἱ	Βηθλεεμίται
γενική	τοῦ	Βηθλεεμίτου	τῶν	Βηθλεεμιτῶν
δοτική	τῷ	Βηθλεεμίτῃ	τοῖς	Βηθλεεμίταις
αιτιατική	τὸν	Βηθλεεμίτην	τοὺς	Βηθλεεμίτᾱς
κλητική ὦ!		Βηθλεεμίτᾰ		Βηθλεεμίται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Βηθλεεμίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Βηθλεεμίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Βηθλεεμίτης < Βηθλεέμ + -ίτης

Ουσιαστικό

Βηθλεεμίτης αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) άλλη μορφή του Βηθλεμίτης

Συγγενικά

• Βηθλεέμ

Πηγές

• Βηθλεμίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.