Λάκαινα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Λᾰαινα-
ονομαστική	ἡ	Λάκαινᾰ	αἱ	Λάκαιναι
γενική	τῆς	Λακαίνης	τῶν	Λακαινῶν
δοτική	τῇ	Λακαίνῃ	ταῖς	Λακαίναις
αιτιατική	τὴν	Λάκαινᾰν	τὰς	Λακαίνᾱς
κλητική ὦ!		Λάκαινᾰ		Λάκαιναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Λακαίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Λακαίναιν
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Λάκαινα < Λάκ(ων) + -αινα

Ουσιαστικό

Λάκαινα [λᾰ]

• θηλυκό του Λάκων
  1. (πατριδωνυμικό)
  2. (σε επιθετική λειτουργία) συνώνυμο του Λακωνική
  3. είδος λακεδαιμονικής κύλικος

Συγγενικά

• Λακωνίζω
• Λακωνική (η χώρα)
• Λακωνικαί (τα λακωνικά πέδιλα)

→ και δείτε τη λέξη Λάκων

Πηγές

• Λάκαινα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Λάκαινα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.