απόταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απόταξη	οι	αποτάξεις
γενική	της	απόταξης*	των	αποτάξεων
αιτιατική	την	απόταξη	τις	αποτάξεις
κλητική		απόταξη		αποτάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποτάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απόταξη < αρχαία ελληνική ἀπόταξις, μορφολογικά αναλύεται από- + τάξη

Ουσιαστικό

απόταξη θηλυκό

1. η απόλυση, η οριστική απομάκρυνση από το στράτευμα, αξιωματικού ή υπαξιωματικού του στρατού λόγω παραπτώματος (σε αντίθεση με την αποστράτευση)

   ※  Η απόταξη του σερ Χένρυ ΜακΜάον [Sir Henry McMahon] επιβεβαίωσε την πίστη μου στη χαρακτηριστική μας ανειλικρίνεια. […]. Το μόνο πράγμα που μου έμενε ήταν να αρνηθώ τις ανταμοιβές για την ιδιότητα του πετυχημένου απατεώνα.

   Τ.Ε. Λώρενς, Επτά στύλοι της σοφίας, μετάφραση από τα αγγλικά: Ευαγγελία Κιζήλου (Αθήνα: Βιλιοπωλείον της Εστίας, 1991, ISBN 960-05-0118-1), σ. 27.

2. η κατάσταση που βρίσκεται ο πρώην στρατιωτικός μετά από την απόταξη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποτάσσω και τάσσω

Μεταφράσεις

    απόταξη

αγγλικά : cashiering (en) γαλλικά : réforme (fr)