διανοητικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διανοητικότης	αἱ	διανοητικότητες
γενική	τῆς	διανοητικότητος	τῶν	διανοητικοτήτων
δοτική	τῇ	διανοητικότητι	ταῖς	διανοητικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	διανοητικότητα	τὰς	διανοητικότητᾰς
κλητική ὦ!		διανοητικότης		διανοητικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διανοητικότης (μαρτυρείται από το 1896) < αρχαία ελληνική διανοητικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

διανοητικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η διανοητικότητα