ενεχυροδότης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ενεχυροδότης	οι	ενεχυροδότες
γενική	του	ενεχυροδότη	των	ενεχυροδοτών
αιτιατική	τον	ενεχυροδότη	τους	ενεχυροδότες
κλητική		ενεχυροδότη		ενεχυροδότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενεχυροδότης < ενέχυρο + -ο- + -δότης

Ουσιαστικό

ενεχυροδότης αρσενικό (θηλυκό: ενεχυροδότρια)

• αυτός που δίνει κάτι ως ενέχυρο

  Στο έγγραφο επισύναψε τις αποδείξεις του ιδρύματος υπογεγραμμένες από τον εισπράκτορα (masser), στις οποίες αναφέρονταν η ημερομηνία παράδοσης των αντικειμένων (26 Οκτωβρίου 1773-10 Φεβρουαρίου 1774), το όνομα του ενεχυροδότη, η περιγραφή των ενεχύρων (1 λειψανοθήκη ασημένια, 1 στυλοβάτης δισκοπότηρου από ασήμι, 6 καντήλια ασημένια) και η εκτίμηση της αξίας τους, καθώς και απόσπασμα του κανονισμού σχετικά με τον ενεχυριασμό των ιερών σκευών. (*)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ενέχυρο, έχω και δίνω

Μεταφράσεις

    ενεχυροδότης