επιτήρηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιτήρηση	οι	επιτηρήσεις
γενική	της	επιτήρησης*	των	επιτηρήσεων
αιτιατική	την	επιτήρηση	τις	επιτηρήσεις
κλητική		επιτήρηση		επιτηρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιτηρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επιτήρηση < αρχαία ελληνική ἐπιτήρησις < ἐπιτηρῶ

επιτήρηση θηλυκό

το να επιτηρώ/επιβλέπω ένα έργο, την τήρηση όρων μιας συμφωνίας ή τη συμμόρφωση κάποιου προς κάποιους κανόνες
(ειδικότερα, σε εξετάσεις) η εργασία ενός επιτηρητή που προσέχει να μην αντιγράψει κάποιος από τους εξεταζόμενους

επιτήρηση