θεμελιωτής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	θεμελιωτής	θεμελιωτές
γενική	θεμελιωτή	θεμελιωτών
αιτιατική	θεμελιωτή	θεμελιωτές
κλητική	θεμελιωτή	θεμελιωτές

Ετυμολογία

θεμελιωτής < → Η ετυμολογία λείπει.

Ουσιαστικό

θεμελιωτής αρσενικό

1. αυτός που έβαλε τα θεμέλια ενός σημαντικού κινήματος, ρεύματος, θρησκείας, ιδεολογίας κλπ

Συνώνυμα

• ιδρυτής

Μεταφράσεις

    θεμελιωτής

αγγλικά : founder (en)

γαλλικά : fondateur (fr)