θηρευτής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θηρευτής	οι	θηρευτές
γενική	του	θηρευτή	των	θηρευτών
αιτιατική	τον	θηρευτή	τους	θηρευτές
κλητική		θηρευτή		θηρευτές
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θηρευτής < αρχαία ελληνική

Ουσιαστικό

θηρευτής αρσενικό

1. κυνηγός
2. (μεταφορικά) αυτός που επιδιώκει να βρει κάτι

   θηρευτής του ανέφικτου

Μεταφράσεις

    θηρευτής

αγγλικά : predator (en)