κανθαρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κανθαρίς	αἱ	κανθαρίδες
γενική	τῆς	κανθαρίδος	τῶν	κανθαρίδων
δοτική	τῇ	κανθαρίδῐ	ταῖς	κανθαρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κανθαρίδᾰ	τὰς	κανθαρίδᾰς
κλητική ὦ!		κανθαρίς*		κανθαρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κανθαρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		κανθαρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κανθαρίς < κάνθαρ(ος) + -ίς

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κανθαρίδα

Ουσιαστικό

κανθαρίς θηλυκό

• (έντομο) είδος σκαθαριού, πιθανόν η Cantharis vesicatoria

Συγγενικά

• κανθάριον

→ και δείτε τη λέξη κάνθαρος

Πηγές

• κανθαρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.