λατομεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λατομεῖον	τὰ	λατομεῖᾰ
γενική	τοῦ	λατομείου	τῶν	λατομείων
δοτική	τῷ	λατομείῳ	τοῖς	λατομείοις
αιτιατική	τὸ	λατομεῖον	τὰ	λατομεῖᾰ
κλητική ὦ!		λατομεῖον		λατομεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λατομείω
γεν-δοτ	τοῖν		λατομείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λατομεῖον < λατόμ(ος) + -εῖον

Ουσιαστικό

λατομεῖον, -ου ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) λατομείο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λᾶας

Πηγές

• λατομεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.