μαχαιρᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	μαχαιρᾶς
γενική	τοῦ	μαχαιρᾶ
δοτική	τῷ	μαχαιρᾷ
αιτιατική	τὸν	μαχαιρᾶν
κλητική ὦ!		μαχαιρᾶ
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'Μηνᾶς' όπως «Μηνᾶς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαχαιρᾶς (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μαχαιρᾶς, -ᾶ αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (επάγγελμα, σε πάπυρο) μαχαιροποιός, κατασκευαστής μαχαιριών

  ≈ συνώνυμα: μαχαιροποιός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μάχαιρα

Πηγές

• μαχαιρᾶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.