οράριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	οράριο	τα	οράρια
γενική	του	οραρίου & οράριου	των	οραρίων
αιτιατική	το	οράριο	τα	οράρια
κλητική		οράριο		οράρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Διάκονος που φορά οράριο

Ετυμολογία 1

οράριο < (λατινικά) orare (προσεύχομαι)

Ουσιαστικό 1

οράριο ουδέτερο

• άμφιο του πρώτου βαθμού της ιεροσύνης, του διακόνου

Ετυμολογία 2

οράριο < ωράριο < ὡράριον < ὥρα + -ιον για να αποδοθεί η γαλλική horaire < από το υστερολατινικό horarium < από την αρχαία ελληνική ὥρα και ὥρη

Ουσιαστικό 2

οράριο ουδέτερο

• εσφαλμένη γραφή του ωραρίου από όσους θεωρούν ότι η λατινική hora δεν προέρχεται από την ελληνική ὥρα

Ομώνυμα / Ομόηχα

• ωράριο