πανδυσία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πανδῠσ-
ονομαστική	ἡ	πανδυσίᾱ	αἱ	πανδυσίαι
γενική	τῆς	πανδυσίᾱς	τῶν	πανδυσιῶν
δοτική	τῇ	πανδυσίᾳ	ταῖς	πανδυσίαις
αιτιατική	τὴν	πανδυσίᾱν	τὰς	πανδυσίᾱς
κλητική ὦ!		πανδυσίᾱ		πανδυσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πανδυσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πανδυσίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πανδυσία (ελληνιστική κοινή) < πᾶς + δύσις (< δύω)

Ουσιαστικό

πανδυσία, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (αστρονομία) ολοκληρωτική δύση ενός αστεριού

  ※  3ος↑ αιώνας, Λεωνίδας ο Ταραντίνος στην ⌘ Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 273, @poesialatina.it, @anthologiagraeca.org

  Εὔρου με τρηχεῖα καὶ αἰπήεσσα καταιγίς,
  καὶ νύξ, καὶ δνοφερῆς κύματα πανδυσίης
  ἔβλαψ᾽ Ὠρίωνος: ἀπώλισθον δὲ βίοιο
  Κάλλαισχρος, Λιβυκοῦ μέσσα θέων πελάγευς.

  Η ορμητική και σφοδρή καταιγίδα του ανατολικού ανέμου,
  και η νύχτα, και τα κύματα κατά τη ζοφερή
  δύση του Ωρίωνα με κατέστρεψαν. Και πέθανα (: κατά λέξη, ξεγλίστρησα μακριά από τη ζωή)
  εγώ ο Κάλλαισχρος, πλέοντας στη μέση του Λιβυκού πελάγους.

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : πανδυσίη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πᾶς και δύω

Πηγές

• πανδυσία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πανδυσία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.