παρέκβασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρέκβασῐς	αἱ	παρεκβάσεις
γενική	τῆς	παρεκβάσεως	τῶν	παρεκβάσεων
δοτική	τῇ	παρεκβάσει	ταῖς	παρεκβάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρέκβασῐν	τὰς	παρεκβάσεις
κλητική ὦ!		παρέκβασῐ		παρεκβάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρεκβάσει
γεν-δοτ	τοῖν		παρεκβασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρέκβασις < παρεκβαίνω, παρεκβα- + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε παρ- + ἔκβασις < ἐκ- + βάσις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: παρέκβαση (με ειδικότερη σημασία)

Ουσιαστικό

παρέκβασις, -εως θηλυκό

• παρέκκλιση, απομάκρυνση από κάτι

Πηγές

• παρέκβασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παρέκβασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.