παρόργιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρόργιση	οι	παροργίσεις
γενική	της	παρόργισης*	των	παροργίσεων
αιτιατική	την	παρόργιση	τις	παροργίσεις
κλητική		παρόργιση		παροργίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παροργίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρόργιση < παροργίζω + -ση < ελληνιστική κοινή παροργίζω < αρχαία ελληνική ὀργίζω < ὀργή

Ουσιαστικό

παρόργιση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του παροργίζω

Άλλες μορφές

• εξόργιση

Μεταφράσεις

    παρόργιση

→ δείτε τη λέξη εξόργιση