περιέλευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	περιέλευση	οι	περιελεύσεις
γενική	της	περιέλευσης*	των	περιελεύσεων
αιτιατική	την	περιέλευση	τις	περιελεύσεις
κλητική		περιέλευση		περιελεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, περιελεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιέλευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή περιέλευ(σις) (πηγαίνω γύρω γύρω) < περιελεύσομαι, μέλλοντας του περιέρχομαι (περιδιαβαίνω) + -ση. Συγχρονικά αναλύεται σε περι- + έλευση

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ɾiˈe.lef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ρι‐έ‐λευ‐ση

Ουσιαστικό

περιέλευση θηλυκό

1. το πέρασμα της εξουσίας ή της κατοχής από ένα πρόσωπο σε άλλο
2. (νομικός όρος) το να περιέλθει στην κατοχή άλλου

   η περιέλευση της κυριότητας στους κληρούχους

   ※  Πρόταση για περιέλευση των 'αγνώστου ιδιοκτήτη' ακινήτων στους οικείους Δήμους (ΠΟΜΙΔΑ, e-foroloria.gr, 2019.06.17.)

Συγγενικά

• περιέρχομαι

Μεταφράσεις

    περιέλευση