πικρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πικρότης	αἱ	πικρότητες
γενική	τῆς	πικρότητος	τῶν	πικροτήτων
δοτική	τῇ	πικρότητῐ	ταῖς	πικρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πικρότητᾰ	τὰς	πικρότητᾰς
κλητική ὦ!		πικρότης		πικρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πικρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		πικροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πικρότης < πικρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

πικρότης, -ητος θηλυκό

• πικρότητα

Πηγές

• πικρότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πικρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.