πνίξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πνῐγ-
ονομαστική	ἡ	πνίξ	αἱ	πνίγες
γενική	τῆς	πνιγός	τῶν	πνιγῶν
δοτική	τῇ	πνιγῐ́	ταῖς	πνιξῐ́(ν)
αιτιατική	τὴν	πνίγᾰ	τὰς	πνίγᾰς
κλητική ὦ!		πνίξ		πνίγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πνίγε
γεν-δοτ	τοῖν		πνιγοῖν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'φλόξ' όπως «φλόξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πνίξ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πνίξ, -ῐγός θηλυκό

• το πνίξιμο· η αίσθηση του πνιγμού

Πηγές

• «πνίξ.-ῑγός» τόμ. Γ΄, σελ. 614 - Liddell, Henry George. Scott, Robert, Αν. Κωνσταντινίδης (εκδ.) Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης. Μετάφραση: Ξενοφών Π. Μόσχος. Επιμέλεια: Μιχαήλ Κωνσταντινίδης. Τυπογραφικά Καταστήματα Ανέστη Κωνσταντινίδη (1901-1906). Ανατύπωση: Ι. Σιδέρης, χ.χ. Τόμοι 4. - online στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μαθηματικών
• πνίξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.