πολυχρονία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πολυχρονίᾱ	αἱ	πολυχρονίαι
γενική	τῆς	πολυχρονίᾱς	τῶν	πολυχρονιῶν
δοτική	τῇ	πολυχρονίᾳ	ταῖς	πολυχρονίαις
αιτιατική	τὴν	πολυχρονίᾱν	τὰς	πολυχρονίᾱς
κλητική ὦ!		πολυχρονίᾱ		πολυχρονίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολυχρονίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πολυχρονίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολυχρονία < πολυ- + χρόν(ος) + -ία

Ουσιαστικό

πολυχρονία θηλυκό

• πολυκαιρία, μακρύς χρόνος

  τὰ πρόβατα ἐν Μαγνησίᾳ καὶ Λιβύῃ τίκτει δίς. τὸ δ' αἴτιον ἡ πολυχρονία τοῦ τόκου

  (Αριστοτέλης, Προβλήματα 10)

Συγγενικά

• πολυχρονίζω ((ελληνιστική κοινή))
• πολύχρονος ((ελληνιστική κοινή))

Δείτε επίσης

Νέα ελληνικά → δείτε τις λέξεις πολύχρονος, πολυχρόνιο και πολυχρονίζω

Αναφορές

• πολυχρονία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.