πραγματικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πραγματικότης	αἱ	πραγματικότητες
γενική	τῆς	πραγματικότητος	τῶν	πραγματικοτήτων
δοτική	τῇ	πραγματικότητι	ταῖς	πραγματικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	πραγματικότητα	τὰς	πραγματικότητᾰς
κλητική ὦ!		πραγματικότης		πραγματικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πραγματικότης (μαρτυρείται από το 1787) σε κείμενα του Χριστόδουλου Ακαρνάνα (1733-1793) < πραγματικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

πραγματικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η πραγματικότητα