προσευχάδιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	προσευχάδιον	τὰ	προσευχάδιᾰ
γενική	τοῦ	προσευχαδίου	τῶν	προσευχαδίων
δοτική	τῷ	προσευχαδίῳ	τοῖς	προσευχαδίοις
αιτιατική	τὸ	προσευχάδιον	τὰ	προσευχάδιᾰ
κλητική ὦ!		προσευχάδιον		προσευχάδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσευχαδίω
γεν-δοτ	τοῖν		προσευχαδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσευχάδιον < προσευχή + -άδιον

Ουσιαστικό

προσευχάδιον ουδέτερο

• (θρησκεία) προσευχάδιο

  Βασίλειος οὖν δελεασθείς, καὶ λαβὼν λόγον ἔνορκον παρὰ Σαμωνᾶ εἰς τὸ προσευχάδιον αὐτοῦ, ἐξεῖπεν αὐτῷ πάντα τὰ τῆς βουλῆς καὶ τοὺς συμβουλευομένους. (Γεώργιος Μοναχός, Βίοι των νέων Βασιλέων, 858, 19)