πρωτέκδικος

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο πρωτέκδικος οι πρωτέκδικοι
      γενική του πρωτέκδικου
πρωτεκδίκου
των πρωτέκδικων
πρωτεκδίκων
    αιτιατική τον πρωτέκδικο τους πρωτέκδικους
πρωτεκδίκους
     κλητική πρωτέκδικε πρωτέκδικοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

πρωτέκδικος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική πρωτέκδικος < πρωτ- (πρῶτος) + μεσαιωνική ελληνική ἔκδικος (<ἐκ + δίκη)

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

πρωτέκδικος αρσενικό

  1. (νομικός όρος) ο πρώτος δικαστής
  2. (νομικός όρος, θρησκεία) όπως μεσαιωνικά ελληνικά πρωτέκδικος

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]



Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

πρωτέκδικος < (πρῶτος) πρωτ-+ ἔκδικος (<ἐκ + δίκη)

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

πρωτέκδικος αρσενικό

  1. (νομικός όρος) ο πρώτος δικαστής
    ※  ἕως καὶ ἐς πρωτεκδίκου φθάσας τιμήν (Γεώργιος Παχυμέρης 1242‑1310, Ιστορία 4α.)
  2. (νομικός όρος, θρησκεία) ο πρώτος της εκκλησιαστικής αρχής των εκδίκων που φρόντιζαν για την εκτέλεση των ποινών των εκκλησιαστικών δικαστηρίων

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]