πρόκτησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρόκτησῐς	αἱ	προκτήσεις
γενική	τῆς	προκτήσεως	τῶν	προκτήσεων
δοτική	τῇ	προκτήσει	ταῖς	προκτήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πρόκτησῐν	τὰς	προκτήσεις
κλητική ὦ!		πρόκτησῐ		προκτήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προκτήσει
γεν-δοτ	τοῖν		προκτησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόκτησις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρόκτησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• πρόκτηση

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πρόκτησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.