ρουφέτι
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | το | ρουφέτι | τα | ρουφέτια |
γενική | του | ρουφετιού | των | ρουφετιών |
αιτιατική | το | ρουφέτι | τα | ρουφέτια |
κλητική | ρουφέτι | ρουφέτια | ||
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ρουφέτι < → λείπει η ετυμολογία
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ɾuˈfe.ti/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ρου‐φέ‐τι
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ρουφέτι ουδέτερο
- (παρωχημένο) η συντεχνία, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας
- ※ Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, η συντεχνιακή οργάνωση, με κριτήρια αυστηρά επαγγελματικά και όχι εισοδηματικά, διατηρείται στα πλαίσια αφενός ευρύτερων πολιτισμικών παραδόσεων και αφετέρου στη βάση της εξυπηρέτησης ορισμένων διοικητικών αναγκών της οθωμανικής εξουσίας. Ο θεσμός της συντεχνίας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλάζει ονομασία. Πλέον ονομάζεται «ισνάφ» ή «εσνάφ» (ισνάφι-συνάφι) από την τουρκική λέξη esnaf, καθώς και «ρουφέτ» (ρουφέτι), από την αραβική λέξη rufet∙ αμφότερες σημαίνουν συνένωση ανθρώπων που ασκούν κάποια τέχνη με σκοπό το κέρδος.
- Ιστορία. Η μεσαία τάξη και οι συντεχνίες στην Τουρκοκρατία (1 Αυγούστου 2017), Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών
- ※ Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, η συντεχνιακή οργάνωση, με κριτήρια αυστηρά επαγγελματικά και όχι εισοδηματικά, διατηρείται στα πλαίσια αφενός ευρύτερων πολιτισμικών παραδόσεων και αφετέρου στη βάση της εξυπηρέτησης ορισμένων διοικητικών αναγκών της οθωμανικής εξουσίας. Ο θεσμός της συντεχνίας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλάζει ονομασία. Πλέον ονομάζεται «ισνάφ» ή «εσνάφ» (ισνάφι-συνάφι) από την τουρκική λέξη esnaf, καθώς και «ρουφέτ» (ρουφέτι), από την αραβική λέξη rufet∙ αμφότερες σημαίνουν συνένωση ανθρώπων που ασκούν κάποια τέχνη με σκοπό το κέρδος.
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ρουφέτι
→ δείτε τη λέξη συντεχνία |
Πηγές[επεξεργασία]
- Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
- ρουφέτι - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. (συντομογραφίες)
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'τραγούδι' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Ελλείπουσες ετυμολογίες (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Παρωχημένοι όροι (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με παραθέματα (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)