συχώρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συχώρεση	οι	συχωρέσεις
γενική	της	συχώρεσης*	των	συχωρέσεων
αιτιατική	τη	συχώρεση	τις	συχωρέσεις
κλητική		συχώρεση		συχωρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συχωρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συχώρεση < αρχαία ελληνική συγχώρησις < συγχωρέω < σύν + χωρέω

Ουσιαστικό

συχώρεση θηλυκό

• (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του συγχώρηση

Μεταφράσεις

    συχώρεση

→ δείτε τη λέξη συγχώρηση