ἀντίφρασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀντίφρασῐς	αἱ	ἀντιφράσεις
γενική	τῆς	ἀντιφράσεως	τῶν	ἀντιφράσεων
δοτική	τῇ	ἀντιφράσει	ταῖς	ἀντιφράσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀντίφρασῐν	τὰς	ἀντιφράσεις
κλητική ὦ!		ἀντίφρασῐ		ἀντιφράσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀντιφράσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἀντιφρασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀντίφρασις (ελληνιστική κοινή) < ἀντιφράζω < ἀντί- + αρχαία ελληνική φράζω

Ουσιαστικό

ἀντίφρασις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή , (γραμματική) η αντίφραση

Πηγές

• ἀντίφρασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.