ἀπόγνοια

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀπόγνοιᾰ	αἱ	ἀπόγνοιαι
γενική	τῆς	ἀπογνοίᾱς	τῶν	ἀπογνοιῶν
δοτική	τῇ	ἀπογνοίᾳ	ταῖς	ἀπογνοίαις
αιτιατική	τὴν	ἀπόγνοιᾰν	τὰς	ἀπογνοίᾱς
κλητική ὦ!		ἀπόγνοιᾰ		ἀπόγνοιαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀπογνοίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀπογνοίαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπόγνοια < ἀπό- + -γνοια (γιγνώσκω)

Ουσιαστικό

ἀπόγνοια, -ας θηλυκό

• απόγνωση, απελπισία

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 3, 85.3

  καὶ ὡς οὐδὲν αὐτοῖς ἐπράσσετο, ὕστερον χρόνῳ πλοῖα καὶ ἐπικούρους παρασκευασάμενοι διέβησαν ἐς τὴν νῆσον ἑξακόσιοι μάλιστα οἱ πάντες, καὶ τὰ πλοῖα ἐμπρήσαντες, ὅπως ἀπόγνοια ᾖ τοῦ ἄλλο τι ἢ κρατεῖν τῆς γῆς,

  Οι ενέργειές τους δεν είχαν αποτέλεσμα και τότε άρχισαν ν᾽ αρματώνουν καράβια και να στρατολογούν μισθοφόρους. Αποβιβάστηκαν στην Κέρκυρα, εξακόσιοι περίπου, κι έκαψαν τα καράβια τους για να μην έχουν πια άλλη ελπίδα παρά να επικρατήσουν στην ύπαιθρο.

  Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

Συγγενικά

• ἄγνοια
• ἀμφίγνοια
• δύσγνοια
• ἐπίγνοια

→ και δείτε τις λέξεις γιγνώσκω και ἀπογιγνώσκω

Πηγές

• ἀπόγνοια - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀπόγνοια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.