ἡμισελήνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἡμισελήνιον	τὰ	ἡμισελήνιᾰ
γενική	τοῦ	ἡμισεληνίου	τῶν	ἡμισεληνίων
δοτική	τῷ	ἡμισεληνίῳ	τοῖς	ἡμισεληνίοις
αιτιατική	τὸ	ἡμισελήνιον	τὰ	ἡμισελήνιᾰ
κλητική ὦ!		ἡμισελήνιον		ἡμισελήνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἡμισεληνίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἡμισεληνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἡμισελήνιον < αρχαία ελληνική ἡμι- + σελήνη < σέλας

Ουσιαστικό

ἡμισελήνιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) η ημισέληνος, το μισοφέγγαρο

Πηγές

• Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας. , λήμμα: ἡμισελήνιον
• ἡμισελήνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.