bellus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

bellus < παλαιά λατινική *duenelos, υποκοριστικό του duonus (καλός) < πρωτοϊταλική *dwe-nos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dewh₂-

Επίθετο

bellus ^(la)

1. όμορφος
2. ευχάριστος

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	bellus	bella	bellum	bellī	bellae	bella
γενική	bellī	bellae	bellī	bellōrum	bellārum	bellōrum
δοτική	bellō	bellae	bellō	bellīs	bellīs	bellīs
αιτιατική	bellum	bellam	bellum	bellōs	bellās	bella
κλητική	belle	bella	bellum	bellī	bellae	bella
αφαιρετική	bellō	bellā	bellō	bellīs	bellīs	bellīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

Πηγές

• bellus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.