idiot

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
idiot	idiots

Ετυμολογία

idiot < μέση αγγλική idiote < λατινική idiota < αρχαία ελληνική ἰδιώτης < αρχαία ελληνική ἴδιος

Ουσιαστικό

idiot ^(en)

1. ο χαζός άνθρωπος, ο ηλίθιος, ο χαζός, ο βλάκας, ο ανεγκέφαλος, ο παλαβός (με την έννοια χαζός)
2. (παρωχημένο) ιδιώτης, κάποιος με σοβαρή διανοητική καθυστέρηση

---

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

idiot < λατινική idiota < ἰδιώτης

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

idiot ^(fr)

• ο χαζός, ο μπουμπούνας, το κορόιδο, ο ηλίθιος, o κουτεντές, ο βλάκας

  Mais quel idiot ! : μα τι χαζός άνθρωπος!

Επίθετο

idiot ^(fr)

• ανόητος

Συγγενικά

• idiotie