ανόητος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ανόητος	ανόητη	ανόητο
γενική	ανόητου	ανόητης	ανόητου
αιτιατική	ανόητο	ανόητη	ανόητο
κλητική	ανόητε	ανόητη	ανόητο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ανόητοι	ανόητες	ανόητα
γενική	ανόητων	ανόητων	ανόητων
αιτιατική	ανόητους	ανόητες	ανόητα
κλητική	ανόητοι	ανόητες	ανόητα

Ετυμολογία

ανόητος < αρχαία ελληνική ἀνόητος

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ˈnɔ.i.tɔs/

Επίθετο

ανόητος, -η, -ο

1. (για πρόσωπα) χωρίς νου, χωρίς μυαλό

   συνώνυμα: βλάκας, ηλίθιος, χαζός· (μεταφορικά) βλίτο, βούρλο, κουμπούρας, κούτσουρο, μπούφος, ντουβάρι, τούβλο

2. (για ενέργειες) που χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο χωρίς μυαλό ∙ που δεν έχει νόημα

   είναι ανόητο αυτό που προσπαθείς να κάνεις

   οι νεκροί είναι ανόητοι, όχι μόνο γιατί απλώς λιώνει ο εγκέφαλός τους, όχι μόνο γιατί παύει κάθε σκέψη τους, αλλά πρωτίστως, διότι δεν έχουν το σθένος να καούν τιμωρημένοι στην κόλαση για χάρη μας, προδίδοντας την ύπαρξη του παραδείσου

Αντώνυμα

• → δείτε τη λέξη: έξυπνος

Μεταφράσεις

    ανόητος

αγγλικά : silly (en), foolish (en) , idiot (en), sap (en) γαλλικά : idiot (fr), imbécile (fr) γερμανικά : blöd (de) ισπανικά : tonto (es)