spiritualis

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

spiritualis < spiritalis < spiritus + -alis < spiro < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *(s)peys- (αναπνέω)

Επίθετο

spiritualis (& spīritālis)

1. που έχει σχέση ή αναφέρεται στην πνοή, στον αέρα ή στον άνεμο
2. πνευματικός

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	spiritualis	spiritualis	spirituale	spiritualēs	spiritualēs	spiritualia
γενική	spiritualis	spiritualis	spiritualis	spiritualium	spiritualium	spiritualium
δοτική	spiritualī	spiritualī	spiritualī	spiritualibus	spiritualibus	spiritualibus
αιτιατική	spiritualem	spiritualem	spirituale	spiritualēs	spiritualēs	spiritualia
κλητική	spiritualis	spiritualis	spirituale	spiritualēs	spiritualēs	spiritualia
αφαιρετική	spirituali	spirituali	spirituali	spiritualibus	spiritualibus	spiritualibus
(Τριτόκλιτα επίθετα)