αλουπού

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αλουπού	οι	αλουπούδες
γενική	της	αλουπούς	των	αλουπούδων
αιτιατική	την	αλουπού	τις	αλουπούδες
κλητική		αλουπού		αλουπούδες
Ιδιωματικό. Υποθετική κλίση κατά την κοινή νεοελληνική.
Κατηγορία όπως «αλεπού» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αλουπού < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀλουπού, τύπος του ἀλεπού < ἀλωπώ → και δείτε τη λέξη αλεπού

Προφορά

ΔΦΑ : /a.luˈpu/ προσέγγιση προφοράς ιδιωματικού κατά την κοινή νεοελληνική

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐λου‐πού

Ουσιαστικό

αλουπού θηλυκό (ιδιωματικό)

• η αλεπού

  παλιότερη γραφή σε λεξικά: ἀλουποῦ

Συγγενικά

ιδιωματικά με αλουπου-, αλουπουδ-

• αλουπούδα < αλεπούδα
• αλουπούδ' (Μακεδονία), αλουπούδιν (Κύπρος) < αλεπούδι
• αλουπουφουλιά < αλεποφωλιά

Δείτε και την προφορά αλιπού

Πηγές

• ἀλεποῦ - ⌘ Ἱστορικὸν Λεξικὸν τῆς Νέας Ἑλληνικῆς, τῆς τε κοινῶς ὁμιλουμένης καὶ τῶν ἰδιωμάτων (ΙΛΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, online έως το λήμμα «δαχτυλωτός» (αναζήτηση, βραχυγραφίες). Έντυπη έκδοση: επτά τόμοι (1933‑2022) ως το λήμμα «δόγης»
• αλεπού, reginal αλουπού -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας