απολείτουργα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

1. απολείτουργα (επίρρημα) < μεσαιωνική ελληνική απολείτουργα < απο- + λειτουργία
2. απολείτουργα (ουσιαστικό) < πληθυντικός αριθμός του απολείτουργο

Επίρρημα

απολείτουργα

• μετά από το πέρας της Θείας Λειτουργίας

Άλλες μορφές

• απολείτουργο

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	απολείτουργα
γενική	των	απολείτουργων
αιτιατική	τα	απολείτουργα
κλητική		απολείτουργα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

απολείτουργα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (χριστιανισμός) κομμάτια από το πρόσφορο που έχουν απομείνει μετά την αφαίρεση του άρτου, του τμήματος που χρησιμοποιήθηκε στη Θεία Κοινωνία ή (γενικότερα) κομμάτια που δεν καθαγιάστηκαν

Μεταφράσεις

    επίρρημα

    ουσιαστικό