απόταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απόταξη	οι	αποτάξεις
γενική	της	απόταξης*	των	αποτάξεων
αιτιατική	την	απόταξη	τις	αποτάξεις
κλητική		απόταξη		αποτάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποτάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απόταξη < αρχαία ελληνική ἀπόταξις, μορφολογικά αναλύεται από- + τάξη

Ουσιαστικό

απόταξη θηλυκό

1. η απόλυση, η οριστική απομάκρυνση από το στράτευμα, αξιωματικού ή υπαξιωματικού του στρατού λόγω παραπτώματος (σε αντίθεση με την αποστράτευση)
2. η κατάσταση που βρίσκεται ο πρώην στρατιωτικός μετά από την απόταξη (1)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποτάσσω και τάσσω

Μεταφράσεις

    απόταξη

αγγλικά : cashiering (en) γαλλικά : réforme (fr)