διέλευση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | διέλευση | οι | διελεύσεις |
| γενική | της | διέλευσης* | των | διελεύσεων |
| αιτιατική | τη | διέλευση | τις | διελεύσεις |
| κλητική | διέλευση | διελεύσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, διελεύσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- διέλευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διέλευ(σις) < διελεύσομαι, μέλλοντας του διέρχομαι + -ση. Συγχρονικά αναλύεται σε δι- (διά) + έλευση
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ðiˈe.lef.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐έ‐λευ‐ση
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
διέλευση θηλυκό
- το να διέρχεται κάποιος από κάπου
- ↪ απαγορεύεται η διέλευση!
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
διέλευση
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δύναμη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ση (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα δι- από το δια- (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)