λασιόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	λασιόθριξ	οἱ/αἱ	λασιόθριχες
γενική	τοῦ/τῆς	λασιόθριχος	τῶν	λασιοθρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	λασιόθριχῐ	τοῖς/ταῖς	λασιόθριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	λασιόθριχᾰ	τοὺς/τὰς	λασιόθριχᾰς
κλητική ὦ!		λασιόθριξ		λασιόθριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λασιόθριχε
γεν-δοτ	τοῖν		λασιοθρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λασιόθριξ < λάσι(ος) + -ό- + -θριξ < θρίξ

Επίθετο

λασιόθριξ αρσενικό ή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μαλλιαρός, που έχει πυκνό τρίχωμα