αντιστοίχιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντιστοίχιση	οι	αντιστοιχίσεις
γενική	της	αντιστοίχισης*	των	αντιστοιχίσεων
αιτιατική	την	αντιστοίχιση	τις	αντιστοιχίσεις
κλητική		αντιστοίχιση		αντιστοιχίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντιστοιχίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντιστοίχιση < αντιστοιχ(ίζω) + -σις > -ση (Η λέξη πρωτοχρησιμοποιήθηκε ως ἀντιστοίχησις (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική registre) το 1856 από τον Σκαρλάτο Βυζάντιο

Προφορά

ΔΦΑ : /an.diˈsti.çi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντι‐στοί‐χι‐ση

Ουσιαστικό

αντιστοίχιση θηλυκό

• η συμμετρική, αναλογική ή παράλληλη τοποθέτηση

Συνώνυμα

• αντιστοιχία
• παραλληλισμός
• συσχέτιση
• ταίριασμα

Μεταφράσεις

    αντιστοίχιση

αγγλικά : congruence (en), correspondence (en), mapping (en), matching (en)