αποκούμπι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αποκούμπι	τα	αποκούμπια
γενική		—		—
αιτιατική	το	αποκούμπι	τα	αποκούμπια
κλητική		αποκούμπι		αποκούμπια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποκούμπι < μεσαιωνική ελληνική ἀποκουμπῶ + -ι (αναδρομικός σχηματισμός) < μεσαιωνική ελληνική ἀπακουμπῶ/ ποντιακή απακουμπίζω < μεσαιωνική ελληνική ἐπακουμπίζω/ ἐπακουμβίζω < ἐπί- + ἀκουμπίζω/ἀκουμβίζω. → δείτε  μεσαιωνική ελληνική ἀπακούμπι με τις παραλλαγές του

Ουσιαστικό

αποκούμπι ουδέτερο

• το καταφύγιο, το στήριγμα, η βοήθεια

  ⮡  Η εκκλησία είναι το αποκούμπι του λαού.

  ⮡  Η κυβέρνηση χρηματοδοτεί ένα πρόγραμμα, αποκούμπι των ανέργων παλιννοστούντων.

Μεταφράσεις

    αποκούμπι

αγγλικά : support (en) γαλλικά : recours (fr), secours (fr), aide (fr), soutien (fr), appui (fr)

Πηγές

• αποκούμπι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• αποκούμπι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)