γενάρχης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	γενάρχης	γενάρχες
γενική	γενάρχη	γεναρχών
αιτιατική	γενάρχη	γενάρχες
κλητική	γενάρχη	γενάρχες

Ετυμολογία

γενάρχης < ελληνιστική κοινή < γένος + -άρχης (< ἄρχω)

Ουσιαστικό

γενάρχης αρσενικό

• ο πρώτος ονομαστός πρόγονος οικογένειας, έθνους ή γένους

Μεταφράσεις

    γενάρχης