γλαφυρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	γλᾰφῠροτητ-
ονομαστική	ἡ	γλαφυρότης	αἱ	γλαφυρότητες
γενική	τῆς	γλαφυρότητος	τῶν	γλαφυροτήτων
δοτική	τῇ	γλαφυρότητῐ	ταῖς	γλαφυρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	γλαφυρότητᾰ	τὰς	γλαφυρότητᾰς
κλητική ὦ!		γλαφυρότης		γλαφυρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γλαφυρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		γλαφυροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γλαφυρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική γλαφυρ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

γλαφυρότης, -ητος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κομψότητα (στο λόγο, στην έκφραση, τη θεωρία, τα έργα)

Πηγές

• γλαφυρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.