γύμνασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	γύμνασῐς	αἱ	γυμνάσεις
γενική	τῆς	γυμνάσεως	τῶν	γυμνάσεων
δοτική	τῇ	γυμνάσει	ταῖς	γυμνάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	γύμνασῐν	τὰς	γυμνάσεις
κλητική ὦ!		γύμνασῐ		γυμνάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γυμνάσει
γεν-δοτ	τοῖν		γυμνασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γύμνασις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική γυμνάζω, γυμνα- + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: (καθαρεύουσα) γύμνασις ⇘ νέα ελληνικά: γύμναση

Ουσιαστικό

γύμνασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• η γύμναση

Πηγές

• γύμνασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.