διατρυπώ
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- διατρυπώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διατρυπῶ, συνηρημένος τύπος του διατρυπάω. Συγχρονικά αναλύεται σε δια- + τρυπώ
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ði̯a.tɾiˈpo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐τρυ‐πώ
Ρήμα
[επεξεργασία]
διατρυπώ/διατρυπάω, αόρ.: διατρύπησα, παθ.φωνή: διατρυπώμαι, π.αόρ.: διατρυπήθηκα, μτχ.π.π.: διατρυπημένος
- τρυπάω, διαπερνώ από τη μία άκρη έως την άλλη
- το σπαθί διατρύπησε το σώμα του
- το βλήμα διατρύπησε ακόμα και το θωρακισμένο αυτοκίνητο
Παράγωγα
[επεξεργασία]- διατρύπησις, διατρύπηση
- Διατρυπίδαι, Διατρυπίδες (οικογένεια μυκήτων)
Κλίση
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
Πηγές
[επεξεργασία]
- διατρυπώ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
Κατηγορίες:
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα δια- (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ρήματα (νέα ελληνικά)
- Ρηματικές φωνές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ελλείπουσες κλίσεις (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)