διφθερῖτις

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διφθερῖτις (μαρτυρείται από το 1879) → και δείτε τη λέξη διφθερίτιδα

Δε σχετίζεται με το ελληνιστικό διφθερῖτις

Ουσιαστικό

διφθερῖτις θηλυκό (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο διφθερῖτις)

• (καθαρεύουσα) η διφθερίτιδα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διφθερῖτις	αἱ	διφθερίτιδες
γενική	τῆς	διφθερίτιδος	τῶν	διφθεριτίδων
δοτική	τῇ	διφθερίτιδῐ	ταῖς	διφθερίτισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διφθερῖτιν & διφθερίτιδα	τὰς	διφθερίτιδᾰς
κλητική ὦ!		διφθερῖτι		διφθερίτιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διφθερίτιδε
γεν-δοτ	τοῖν		διφθεριτίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διφθερῖτις < διφθέρι(ος) + -τις

Ουσιαστικό

διφθερῖτις, -ιδος

• (ελληνιστική κοινή) ντυμένη με διφθέρα, θηλυκό του διφθέριος

Πηγές

• διφθερῖτις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• «διφθερίτιδα» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.